TEMAT NA CZASIE Podmioty powiązane zawierające wewnątrzgrupowe porozumienia o podziale kosztów muszą zadbać o to, by były one oparte o zasadę ceny rynkowej. Wymaga to odpowiedniego oszacowania kosztów i zysków oraz ponoszonego ryzyka, każdego z uczestników porozumienia.
Przygotowując dokumentację cen transferowych, szczególną uwagę powinniśmy poświecić wnikliwej analizie zawartych umów o podziale kosztów (z ang. tzw. CCA - Cost Contribution Arrangements). Analiza musi objąć całokształt związanych z realizacją takiej umowy rozliczeń pomiędzy będącymi jej stronami podmiotami powiązanymi. Weryfikacji powinno podlegać przede wszystkim to, czy rozliczenia te odbywają się na warunkach rynkowych.
Takie porozumienie (CCA) to nic innego jak umowa pomiędzy podmiotami gospodarczymi w zakresie wspólnego partycypowania w kosztach i ryzyku, związanych z wytworzeniem lub nabyciem aktywów, usług lub praw, która określa równocześnie korzyści, jakie osiągają̨ jej uczestnicy. Mimo pewnych podobieństw, nie możemy takiej umowy traktować tak samo, jak umowy o świadczenie usług. W takich umowach nie chodzi bowiem o wykonanie usługi, ale o partycypowanie w kosztach, ryzyku i korzyściach.
Wytyczne OECD (przepisy ustawowe nie odnoszą się do tej kwestii) przewidują, że CCA to umowa pomiędzy podmiotami gospodarczymi w zakresie dzielenia wkładów oraz ryzyka związanego ze wspólnym przedsięwzięciem, produkcją lub nabyciem wartości niematerialnych, aktywów lub usług. Określa również korzyści, jakie osiągają uczestnicy. Te mogą zaś mieć dwojaki charakter: albo zysku, albo oszczędności (obniżenia kosztów).
Celem takiego postępowania jest redukcja jednostkowego ryzyka gospodarczego ponoszonego przez podmioty powiązane oraz wykorzystanie efektu synergii.
Warto podkreślić, że obowiązujące przepisy nie zawierają wskazówek co powinna zawierać CCA. Nie ma jednak wątpliwości, że umowa tego typu powinna zawierać dokładny opis zastosowanych metod szacowania poszczególnych elementów, w sposób zapewniający zbliżenie ich poziomu do wartości rynkowej. Porozumienie takie musi być oparte na zasadzie ceny rynkowej (arm’s length principle).
Istotny z punktu widzenia umów katalog kosztów wynikających z realizacji wspólnego przedsięwzięcia nie jest ściśle określony, ani w przepisach, ani też w wytycznych OECD. Koszty te mogą być zatem różne w zależności od tego, czego konkretnie dotyczy umowa. Do kosztów takich niewątpliwie należą koszty wynagrodzenia, czy też ubezpieczenia pracowników. Ale nie tylko one. Uwzględnione mogą być także takie elementy jak koszty leasingu, amortyzacji czy utrzymania niezbędnych maszyn, urządzań czy sprzętu (w tym amortyzacja), a także koszty reklamy czy zarządu. Natomiast w przypadku opłat uwzględnia się tylko te, które ustalone zostały w umowie, są związane z dołączeniem lub wystąpieniem z umowy, lub stanowią opłaty wyrównawcze wynikające ze zmieniającej się sytuacji rynkowej (ang. balancing payments). Oczywiście wszystkie koszty muszą być ustalone w oparciu o zasadę ceny rynkowej.
Jeśli pojawią się u Państwa jakiekolwiek pytania dotyczące cen transferowych zapraszamy do kontaktu z Joanną Pasymowską, doświadczonym starszym menedżerem w Dziale Doradztwa Podatkowego BDO: https://www.bdo.pl/pl-pl/uslugi/doradztwo-podatkowe/ceny-transferowe
Więcej na Instagramie BDO Poland: https://www.instagram.com/bdo_poland/
POPRZEDNIO PISALIŚMY O: Toczy się ponad 300 postepowań w sprawie APA https://www.bdo.pl/pl-pl/publikacje/bdo-w-mediach/2022/toczy-sie-ponad-300-postepowan-w-sprawie-apa